Dzielenie sekretu
Dzielenie sekretów (ang. secret sharing) to termin odnoszący się do sposobów dzielenia się sekretem przez wiele osób. Każda osoba zna część udostępnianego sekretu, ale aby go odtworzyć, konieczna jest współpraca wielu osób. Sama wiedza jednej osoby nie wystarcza do odtworzenia sekretu. Adi Shamir i George Blakley opracowali tę metodę niezależnie od siebie, w 1979 roku.
Jednym z przykładów, w którym stosuje się dzielenie sekretów, jest kryptosystem RSA. Używa on tajnego klucza. Jeśli ten klucz jest dystrybuowany wśród wielu osób, żadna pojedyncza osoba nie może złożyć podpisu. Nawet jeśli część jednej osoby zostanie ujawniona lub utracona, wiele z nich nadal może złożyć podpis. Jest to często stosowane w obszarach, w których bezpieczeństwo jest bardzo ważne, takich jak banki lub wojsko.
Rozdający wręcza każdemu z graczy jego część tajemnicy. W łatwiejszym układzie, części graczy mogą być łączone, aby utworzyć sekret, ale z każdą częścią jest dodatkowa informacja. Powiedzmy, że sekret wymaga pięciu części, a trzy z nich są znane. W takim układzie odgadnięcie dwóch brakujących części będzie łatwiejsze niż odgadnięcie sekretu, gdy żadne części nie są znane. Drugi sposób jest bezpieczny z punktu widzenia teorii informacji, ponieważ znajomość części z wymaganej liczby części gracza nie zmieni tego, jak trudno jest odgadnąć sekret.
Istnieją różne metody bezpiecznego dzielenia się sekretem.
Metoda Shamira
W tej metodzie dowolne t z n akcji może być użyte do odzyskania sekretu. Idea jest taka, że wielomian stopnia t-1 jest zdefiniowany przez t punktów na wielomian: Potrzeba dwóch punktów, aby zdefiniować linię prostą, trzech, aby zdefiniować krzywą kwadratową, czterech dla sześciennej, i tak dalej. Potrzeba t punktów, aby zdefiniować wielomian stopnia t-1. W ten sposób można zbudować wielomian, którego pierwszy współczynnik jest tajny; jest n losowo wybranych współczynników. Każdy gracz otrzymuje jeden z n współczynników. Jeśli jest co najmniej t graczy, to mogą oni odtworzyć oryginalną krzywą i zdobyć sekret.
Pytania i odpowiedzi
P: Czym jest secret sharing?
O: Secret sharing to sposób dzielenia się sekretem przez wiele osób. Każda osoba zna część sekretu, który jest udostępniany, ale wiele osób musi współpracować, aby odtworzyć sekret.
P: Kto opracował metodę secret sharing?
O: Adi Shamir i George Blakley opracowali metodę tajnego współdzielenia, niezależnie od siebie, w 1979 roku.
P: Proszę podać przykład zastosowania metody secret sharing?
O: Podano przykład kryptosystemu RSA, w którym wykorzystywana jest metoda secret sharing. Wykorzystuje on tajny klucz, który jest dystrybuowany wśród wielu osób, dzięki czemu żadna osoba nie może złożyć podpisu.
P: Dlaczego tajne współdzielenie jest ważne w takich obszarach jak banki czy wojsko?
O: Tajne współdzielenie jest ważne w obszarach takich jak banki czy wojsko, ponieważ zapewnia dodatkową warstwę bezpieczeństwa. Nawet jeśli część sekretu jednej osoby zostanie ujawniona lub utracona, wiele innych osób nadal może odtworzyć sekret.
P: Jak wygląda współdzielenie sekretu w prostszej konfiguracji?
O: W łatwiejszej konfiguracji części graczy mogą być łączone w celu utworzenia sekretu, ale każda część zawiera dodatkowe informacje.
P: Jaka jest różnica między łatwiejszą konfiguracją dzielenia się sekretami a innymi konfiguracjami?
O: Łatwiejsza konfiguracja dzielenia się sekretem jest mniej bezpieczna z punktu widzenia teorii informacji, ponieważ odgadnięcie dwóch brakujących części będzie łatwiejsze niż odgadnięcie sekretu, gdy żadne części nie są znane. Druga konfiguracja jest bezpieczna z punktu widzenia teorii informacji.
P: Czy istnieją różne metody bezpiecznego udostępniania sekretów?
O: Tak, istnieją różne metody bezpiecznego dzielenia się sekretami.
