Walburga (święta)
Święta Walpurga lub Walburga (staroangielska: Wealdburg; ok. 710 - 25 lutego 777 lub 779), pisana również jako Valderburg lub Guibor, była angielską misjonarką w Imperium Franków. Została kanonizowana (uznana za świętą) 1 maja ok. 870 r. przez papieża Adriana II.
Święto Walpurgi przypada na dzień 25 lutego. Dzień jej kanonizacji, 1 maja, był obchodzony także w okresie wysokiego średniowiecza. Szczególnie w XI wieku za czasów Anno II, arcybiskupa Kolonii. Noc Walpurgii to wigilia majowego święta, obchodzona w folklorze europejskim z tańcami.
Posąg w kościele w Contern
Życie
Wraz z braćmi, świętym Willibaldem i świętym Winibaldem, udała się do Francii (dzisiejszej Wirtembergii i Frankonii), aby pomóc swemu wujowi, świętemu Bonifacemu, w ewangelizacji Niemców. Kształciła się u mniszek w opactwie Winborne w Dorset, gdzie spędziła dwadzieścia sześć lat. Dzięki rygorystycznemu wykształceniu mogła później napisać biografię św. Winibalda i łacińską relację z jego podróży po Palestynie. Często przypisuje się jej zasługę bycia pierwszą kobietą-pisarką zarówno w Anglii, jak i w Niemczech.
Została zakonnicą i zamieszkała w podwójnym klasztorze Heidenheim am Hahnenkamm koło Eichstätt, który został założony przez jej brata Willibalda. Po jego śmierci w 751 r. została opatką. Walburga zmarła 25 lutego 777 lub 779 r. i została pochowana w Heidenheim. W latach 70-tych VIII w. jej szczątki zostały sprowadzone do Eichstätt.
W Eichstätt jej kości zostały umieszczone w skalnym otworze w ścianie. Kości zaczęły wytwarzać, jak mówiono, cudownie leczniczy olejek. To sprawiło, że ludzie przychodzili do jej sanktuarium.
Najwcześniejszy obrazek przedstawiający Walpurgę pochodzi z początku XI wieku. Pochodzi on z kodeksu Hitda, który został sporządzony w Kolonii. Przedstawia ją trzymającą stylizowane łodygi zboża. Zboże może być postrzegane jako przykład, w którym chrześcijański święty (Walpurga) przejął starszą pogańską koncepcję, w tym przypadku Matki Zboża.
Walpurga jest patronką Eichstätt, Antwerpii, Oudenaarde, Veurne, Groningen, Zutphen i innych miast w Niderlandach.
Sint-Walburgakerk, zbudowany w 1641 roku, był kościołem jezuickim w Brugii.
