Cylinder fonograficzny
Cylindry fonograficzne były najwcześniejszą komercyjną metodą zapisu i odtwarzania dźwięku.
W czasach swojej największej popularności (ok. 1896-1915) były powszechnie znane po prostu jako "płyty gramofonowe". Były to wydrążone cylindryczne przedmioty z zapisem dźwięku wygrawerowanym na zewnętrznej powierzchni. Dźwięk można odtworzyć za pomocą mechanicznego fonografu cylindrycznego. W latach 1910-tych, konkurencyjny system płyt gramofonowych stał się bardziej popularnym komercyjnym nośnikiem dźwięku.
Niektóre z cylindrów i ich recoredery znajdują się w lokalnych muzeach.
Fonograf Edisona z cylindrem woskowym, ok. 1899 r.
