Halka (bielizna)
Halka to kobieca bielizna, w kształcie spódnicy lub spódnicy+biodrówki. Pomyśl o niej jak o spódnicy pod zwykłą spódnicą. Celem jest ewentualnie izolacja, a na pewno sprawienie, że spódnica będzie atrakcyjnie wylatywać.
Halki, które są krochmalone, z falbanami lub wykonane z sztywnego materiału, mogą podtrzymywać szerszą spódnicę. Szczytem tego trendu jest krynolina, która jest konstrukcją halki zawierającą obręcze z fiszbinów. Dziś krynoliny nie są noszone, ale halki są czasami noszone z sukniami balowymi.
Typowa suknia wieczorowa Christiana Diora, data nieznana, ale około 1950 roku. Pod spodem na pewno przydałyby się dwie lub więcej halek.
Halki w XX w.
Przez większość pierwszej połowy XX wieku, poza kilkoma wyjątkami, halki nie były modne. Z pewnością halki nie były potrzebne do wąskich spódnic i sukienek, które były modne. Niektóre suknie wieczorowe wymagały halek, ale zostały one zlikwidowane przez racjonowanie i niedobory w czasie II wojny światowej.
Halki zostały przywrócone do życia przez Christiana Diora w jego pełnej spódnicy New Look z 1947 roku. Wiązane, falbaniaste, usztywniane halki były niezwykle popularne w latach 50-tych, zwłaszcza wśród nastoletnich dziewcząt. Zazwyczaj noszono co najmniej trzy pojedyncze halki, dopóki producenci nie zaczęli produkować halek dwu- i trzywarstwowych. Pod halki, zwłaszcza te z krynoliną, noszono zazwyczaj wąską halkę, ponieważ miały one tendencję do "drapania".
Dior kontynuował ten temat w swojej kolekcji A-Line z wiosny 1955 roku, w której pojawił się "najbardziej pożądany fason w Paryżu". Był to "rozkloszowany żakiet długości palców nałożony na suknię z bardzo pełną, plisowaną spódnicą". Suknie wieczorowe w tym czasie były zawsze noszone z halką.
Choć w kształcie litery A, sylwetka ta nie była identyczna z tym, co dziś rozumie się jako ucieleśnienie idei linii A. Idea ta znalazła swój ostateczny wyraz i została spopularyzowana przez następcę Diora, Yves Saint Laurenta, za sprawą jego linii Trapeze z wiosny 1958 roku, w której sukienki z dopasowaną linią ramion rozchodziły się dramatycznie. Ubrania o linii A były popularne w latach 60-tych i 70-tych.
