AutoIt

AutoIt /ɔːtoʊ ɪt/ to darmowy język programowania dla Microsoft Windows. W wersji 1 i 2 był używany do tworzenia skryptów automatyki dla programów Microsoft Windows. Są one czasami nazywane makrami. W wersji 3, język programowania został rozszerzony, aby umożliwić mu wykonywanie większej ilości zadań.

Język skryptowy w AutoIt 1 i 2 był oparty na poleceniach. Został on zaprojektowany w celu symulacji wprowadzania danych przez użytkownika do komputera. Od wersji 3 zmieniono składnię języka AutoIt. Jest ona teraz podobna do języka programowania BASIC. AutoIt w wersji 3 jest językiem programowania ogólnego przeznaczenia. Może on posiadać typy danych, takie jak tablice.

Skrypt AutoIt może być przekształcony w samodzielny wykonywalny. Może on zostać uruchomiony na komputerach, które nie mają zainstalowanego interpretatora AutoIt. Dostępna jest szeroka gama bibliotek funkcyjnych. Są one znane jako UDF, czyli "Funkcje definiowane przez użytkownika". Niektóre z nich są dołączone jako standardowe. Inne są dostępne na stronie internetowej. Dodają one dodatkowe możliwości do języka. AutoIt posiada specjalny edytor, zintegrowane środowisko programistyczne lub IDE. Oparty jest na darmowym edytorze SciTE. Kompilator i tekst pomocy są zawarte w tym specjalnym edytorze i stanowią standardowe środowisko dla programistów.



zrzut ekranu typowego skryptu AutoITZoom
zrzut ekranu typowego skryptu AutoIT

Cechy charakterystyczne

  • Język skryptowy o strukturze podobnej do BASIC dla Windows
  • Kompilacja do samodzielnych plików wykonywalnych
  • Dodatkowe biblioteki i moduły dla konkretnych aplikacji lub aplikacji
  • Obsługuje protokoły TCP i UDP
  • Obsługuje model obiektu składowego (COM)
  • Funkcje wywoływania w plikach DLL
  • Uruchomić aplikacje konsolowe i uzyskać dostęp do standardowych strumieni
  • Dołączanie plików z danymi do skompilowanego pliku, który ma zostać wyodrębniony podczas uruchamiania
  • Tworzenie graficznych interfejsów użytkownika, w tym komunikatów i pól wprowadzania danych
  • Odtwarzanie dźwięków, pauza, wznowienie, zatrzymanie, wyszukiwanie, uzyskanie aktualnej pozycji dźwięku i uzyskanie długości dźwięku
  • Symuluj ruchy myszy
  • Manipulowanie oknami i procesami
  • Automatyczne wysyłanie danych wejściowych i naciśnięć klawiszy do aplikacji, jak również do poszczególnych elementów sterujących w aplikacji
  • Obsługa Unicode od wersji 3.2.4.0
  • 64-bitowa obsługa kodu od wersji 3.2.10.0
  • Wspiera wyrażenia regularne
  • Kompatybilny z kontrolą konta użytkownika
  • Projektowanie obiektowe poprzez bibliotekę



Zastosowanie

AutoIt jest często używany do tworzenia oprogramowania narzędziowego dla systemu Microsoft Windows. Programy te mogą zautomatyzować rutynowe zadania. Przykładowe zastosowania obejmują: zarządzanie systemami, monitorowanie, konserwację i instalację oprogramowania. Jest on również używany do symulacji interakcji z użytkownikiem. W tym zastosowaniu aplikacja jest "napędzana" do działania przez skrypt AutoIt, który zachowuje się jak ludzki użytkownik. Skrypt AutoIT może wydawać naciśnięcia klawiszy, kliknięcia myszą, wpisywać tekst itd. W ten sposób symuluje on ludzkiego użytkownika aplikacji.

AutoIt został zastosowany w taniej automatyce laboratoryjnej. Zastosowania obejmują synchronizację urządzeń, monitorowanie alarmów i zbieranie wyników. Urządzenia takie jak drukarki 3D mogą być również sterowane.



Przykłady

Witajcie na świecie

; Udostępnić bibliotekę wartości stałych. #include < MsgBoxConstants. au3> ; Display "Hello, world!" in a messagebox. MsgBox($MB_SYSTEMMODAL, "Tytuł", "Hello, world!")

Automatyzacja kalkulatora Windows

; Udostępnić bibliotekę wartości stałych. #include < MsgBoxConstants. au3> ; Display a message box with a timeout of 6 seconds. MsgBox($MB_OK, "Uwaga", "Unikaj dotykania klawiatury lub myszy podczas automatyzacji", 6) ; Uruchom kalkulator Windows. Uruchom ("calc.exe") ; Poczekaj aż kalkulator stanie się aktywny z limitem czasu 10 sekund. WinWaitActive("[CLASS:CalcFrame]", "", 10) ; Jeśli kalkulator nie pojawił się po 10 sekundach, opuść skrypt. If WinExists("[CLASS:CalcFrame]") = 0 Then Exit ; Automatically type the current year into the calculator. Send(@YEAR) ; Zwolnijmy trochę skrypt, abyśmy mogli zobaczyć, co się dzieje. Sleep(600) ; Automatycznie wpisz 'divide by 4', a następnie uśpij 600 ms. Send("/4") Sleep(600) ; Naciśnij klawisz powrotu, aby wyświetlić wynik, a następnie uśpij 600 ms. Send("{ENTER}") Sleep(600) ; Skopiuj wynik do schowka, używając skrótu klawiszowego Windows Ctrl+C. Send("^c") ; Deklarowanie, i przypisywanie zawartości schowka do zmiennej. Lokalny $fResult = ClipGet() ; Sprawdź, czy zmienna zawiera kropkę dziesiętną, czy nie. If StringInStr($fResult, ".") Następnie ; Wyświetli okno wiadomości z limitem czasu 5 sekund. MsgBox($MB_OK, "Rok przestępny", @YEAR & " nie jest rokiem przestępnym.", 5) Else ;      Ta wiadomość wyświetli tylko jeżeli bieżący rok jest rokiem przestępnym.MsgBox($MB_OK, "Leap Year", @YEAR & " is a leap year.", 5) EndIf ; Zamknij kalkulator Windows - zawsze posprzątaj po tym. WinClose("[CLASS:CalcFrame]")

Znajdź średnią

; Find Average by JohnOne, modified by czardas #include < MsgBoxConstants. au3> _Example() ; Uruchom przykład. Func _Example() ; Wyświetl pole wejściowe i poproś użytkownika o wprowadzenie kilku liczb oddzielonych przecinkami.Lokalne $sInput = InputBox("Find Average", "Enter some numbers separated by commasas: 1,2,42,100,3") ; Jeśli wystąpił błąd, należy zamknąć skrypt.   If @error Then Exit ; Wypełnij tablicę danymi wprowadzonymi przez użytkownika. Lokalne $aSplit = StringSplit($sInput, ",") ; Przekaż tablicę do funkcji _Find_Average() i następnie sprawdź, czy nie wystąpiły błędy. Lokalne $fAverage = _Find_Average($aSplit) If @error Then Exit ; Wyświetl wynik w polu wiadomości. MsgBox($MB_OK, "Find Average", "Result: " & $fAverage) EndFunc ;==>_Example Func _Find_Average($aArray) ; Jeśli wejście nie jest właściwego typu (tablica), to zwróć błąd wraz ze szczegółami.Jeżeli nie jest typu IsArray($aArray), to zwróć SetError(1, 0, VarGetType($aArray)). ; Bardziej szczegółowe kontrole są możliwe, ale dla zwięzłości wykonuje się tylko jedną z nich tutaj. ; Deklarować zmienną do przechowywania sumy liczb. Lokalna $iArraySum = 0 ; Pętla przez tablicę. Dla $i = 1 do $aArray[0] ; Zwiększa sumę o liczbę w każdym elemencie tablicy. $iArraySum += Ilość($aArray[$i]) Dalej ; Zwróć średnią zaokrągloną do 2 miejsc po przecinku. Zwróć rundę($iArraySum / $aArray[0], 2) EndFunc ;==>_Find_Average.



Historia

  • Styczeń 1999 r. - Pierwsza wersja AutoIt (1.0)
  • Sierpień 1999 - AutoIt v2 i AutoItX
  • Wrzesień 1999 r. - pierwsza wersja AutoIt z kompilatorem
  • Grudzień 2002 r. - AutoIt v3 (Publiczna Beta)
  • Luty 2004 - AutoIt v3 (Stabilny)
  • Wrzesień 2006 - Auto3Lib uruchomiony
  • Listopad 2007 - wydanie AutoIt v3.2.10.0, włączenie Auto3Lib do AutoIt v3
  • Maj 2008 r. - wydanie AutoIt v3.2.12.0, zawierające dodatkową funkcjonalność interfejsu graficznego
  • Grudzień 2008 - wydanie AutoIt (i AutoItX) v3.3.0.0
  • Grudzień 2009 - wydanie AutoIt v3.3.2.0
  • Styczeń 2010 - wydanie AutoIt v3.3.4.0
  • Marzec 2010 - wydanie AutoIt v3.3.6.0
  • April 2010 - AutoIt v3.3.6.1 wydany
  • Grudzień 2011 r. - wydanie AutoIt v3.3.8.0
  • Styczeń 2012 r. - wydanie AutoIt v3.3.8.1
  • Grudzień 2013 - wydanie AutoIt v3.3.10.0
  • Czerwiec 2014 - wydanie AutoIt v3.3.12.0
  • Lipiec 2015 r. - wydanie AutoIt v3.3.14.0 i v3.3.14.1
  • Wrzesień 2015 r. - wydanie AutoIt v3.3.14.2
  • Luty 2018 r. - wydanie AutoIt v3.3.14.3



Licencja

Twórcy AutoIt pierwotnie wydali kod źródłowy na Powszechnej Licencji Publicznej GNU (GPL).

W 2006 roku licencja została zmieniona dla wersji 3.2.0 i późniejszych na własną licencję zamkniętego źródła.

Część kodu z wersji 3.1 została użyta do stworzenia widelca przez projekt AutoHotkey. Było to dozwolone zgodnie z warunkami licencji GPL. Społeczność AutoHotkey nadal rozwija i wydaje kod na zasadach licencji GPL.



Pytania i odpowiedzi

P: Co to jest AutoIt?


A: AutoIt to darmowy język programowania dla Microsoft Windows.

P: Jak był używany AutoIt w wersji 1 i 2?


O: W wersji 1 i 2 służył do tworzenia skryptów automatyzacji dla programów Microsoft Windows, zwanych również makrami.

P: Co się zmieniło w wersji 3 AutoIt?


O: Język skryptowy w wersji 3 został rozszerzony, aby umożliwić mu wykonywanie większej ilości czynności, a składnia została zmieniona na podobną do języka programowania BASIC.

P: Jakiego rodzaju dane może zawierać skrypt AutoIt?


O: Skrypt AutoIt może zawierać takie typy danych jak tablice.

P: Czy skrypt AutoIt można uruchomić na komputerach bez zainstalowanego interpretera?


O: Tak, skrypt AutoIt można przekształcić w samodzielny plik wykonywalny, który można uruchomić na komputerach bez zainstalowanego interpretera.

P: Czy dla języka dostępne są jakieś dodatkowe możliwości?


O: Tak, dostępny jest szeroki zakres bibliotek funkcji, znanych jako UDF lub "User Defined Functions", niektóre z nich są zawarte w standardzie, a inne dostępne na stronie internetowej, które dodają dodatkowe możliwości do języka.

P: Czy istnieje specjalny edytor do programowania za pomocą AutoIt?


O: Tak, istnieje specjalny edytor oparty na darmowym edytorze SciTE, który zawiera zarówno kompilator, jak i tekst pomocy, zapewniając programistom standardowe środowisko do rozwoju.

AlegsaOnline.com - 2020 / 2023 - License CC3