Clarín (pisarz)
Leopoldo Alas y Ureña (25 kwietnia 1851 - 13 maja 1901), znany również jako Clarín, był hiszpańskim pisarzem-realistą urodzonym w Zamorze. Zmarł w Oviedo.
Clarin spędził dzieciństwo mieszkając w León i Guadalajara, aż w 1865 roku przeprowadził się do Oviedo. Tam studiował w Bachillerato (szkoła średnia) i rozpoczął karierę prawniczą. W latach 1871-1878 mieszkał w Madrycie, gdzie rozpoczął karierę dziennikarską i ukończył pracę dyplomową El Derecho y la Moralidad (Prawo i moralność). W latach 1882 - 1883 wykładał w Saragossie. W 1883 r. powrócił do Oviedo, aby podjąć pracę jako nauczyciel prawa rzymskiego.
Pisał książki, w tym La Regenta. Jest to długa praca, podobna do Madame Bovary Flauberta, jedna z książek, które pomogły ją zainspirować. Inne wpływy to naturalizm i kraussizm, nurt filozoficzny, który spowodował zmiany kulturowe i moralne w Hiszpanii. Napisał także Nuevo viaje al Parnaso i La Literatura w 1881 (1882), współpracując z Armando Palacio Valdesem.
La Regenta jest wyjątkowa ze względu na dużą liczbę postaci i innych historii wokół głównej historii powieści. Główny bohater jest pokazany w niezbyt jasny sposób. Z drugiej strony, upadek pani prowincjonalnej znalazł się pośród dwóch bardzo różnych mężczyzn, którzy chcą się z nią ożenić: najprzystojniejszy mężczyzna w mieście, który w końcu wygrał, oraz kapłan katedry. Sposób, w jaki ukazany jest ksiądz, jest bardzo ważną częścią książki.
Do opisu prowincjonalnego otoczenia i zbiorowego życia miasta Clarín użył takich stylów, jak wewnętrzny monolog czy swobodny styl pośredni, który sprawia, że historia jest opowiadana przez bohaterów, a nie narratora.
W 1890 roku opublikował nową powieść Su único hijo. Większość krytyków uważa, że nie jest ona tak dobra jak La Regenta. Su único hijo pierwotnie miało być pierwszą z serii trzech książek, ale nie zostały one napisane. Jedyne ich części, które istnieją, to zarys i kilka fragmentów dwóch powieści. Su único hijo było ostatnią długą książką Clarina.
Clarín napisał również kilka opowiadań i kilka artykułów publicystycznych.
Clarin pozostaje raczej nieznaną postacią w hiszpańskim świecie literackim. Szukał Boga i był jednocześnie humanistą. Ta dziwna mieszanka doprowadziła do powstania różnych poglądów na temat znaczenia jego pism. Zwłaszcza La Regenta ma wiele różnych poglądów na to, co może oznaczać.
Clarín
Prace
- La Regenta (The Regent's Wife) (1884-85) [Novel]
- Su único hijo (Jego jedyny syn) (1890) [Powieść]
- Doña Berta (1892)
- ¡Adiós, Cordera! (1892)
- Cuentos morales (Historie Moralne) (1896)
- El gallo de Sócrates (Kogut Sokratesa) (1900)
Eseje
- Solos de Clarín (1881)
- La literatura en 1881 (1882)
- Sermón perdido (1885)
- Kampania Nowego Jorku (1887)
- Eseje i czasopisma (1892)
- Palique (1894)
Pytania i odpowiedzi
P: Kim był Leopoldo Alas y Ureña?
A: Leopoldo Alas y Ureña, znany również jako Clarín, był hiszpańskim pisarzem realistycznym urodzonym w Zamorze, który zmarł w Oviedo 13 maja 1901 roku.
P: Gdzie Clarín mieszkał w dzieciństwie?
O: W dzieciństwie Clarín mieszkał w León i Guadalajarze, zanim w 1865 roku przeniósł się do Oviedo.
P: Jakie książki napisał?
A: Clarin napisał takie książki jak La Regenta, Nuevo viaje al Parnaso i La Literatura en 1881 (1882). Napisał również kilka opowiadań i kilka artykułów prasowych.
P: Co jest szczególnego w La Regenta?
O: La Regenta jest szczególna, ponieważ ma wiele postaci i innych historii wokół głównego wątku powieści. Wykorzystuje również takie style jak monolog wewnętrzny lub swobodny styl pośredni, w którym historię opowiadają bohaterowie, a nie narrator.
P: Jaki nurt filozoficzny miał na niego wpływ?
O: Naturalizm i straussianizm to dwa nurty filozoficzne, które wywarły na niego wpływ.
P: Jaka była ostatnia długa książka Clarín? A: Su único hijo była ostatnią długą książką Clarín, choć nie została tak dobrze przyjęta jak La Regenta.
P: Jak jest postrzegany w hiszpańskim świecie literackim? O: Clarín jest nadal raczej nieznaną postacią w literaturze hiszpańskiej, ze względu na jego dziwne poszukiwania Boga i humanistyczne pochodzenie, które doprowadziło do różnych poglądów na temat znaczenia jego pism.
