Postać normalna (bazy danych)
Normalizacja baz danych jest podejściem do projektowania baz danych, które zostało wprowadzone przez Edgara F. Codda w latach siedemdziesiątych. Niektóre bazy danych, znane jako relacyjne, pozwalają na przechowywanie danych w oddzielnych grupach. Każda grupa jest powszechnie nazywana tabelą. Aby dostarczyć użytecznych informacji, grupy te są połączone ze sobą. Na przykład, uczniowie mogą być przechowywani w jednej grupie, a klasy w innej grupie. Aby pokazać, że uczeń jest zapisany do klasy, nawiązuje się "relację" z jednej grupy do drugiej. Uczeń może mieć powiązania z wieloma klasami, do których każdy z nich byłby zapisany, podczas gdy klasa miałaby powiązania z wieloma uczniami.
Tradycyjną alternatywą jest "płaska baza danych", w której wszystkie dane są zgrupowane jak w arkuszu kalkulacyjnym. Problem z bazami danych w plikach płaskich polega na tym, że mogą one mieć wiele pustych miejsc i jest wiele informacji, które trzeba powtórzyć dla każdego wpisu. Oznacza to, że baza danych jest większa niż musi być i bardziej prawdopodobne jest, że baza danych będzie zawierać błędy. Relatywne bazy danych, poprzez podział danych na grupy, zmniejszają prawdopodobieństwo popełnienia błędów i nie zajmują więcej miejsca niż jest to konieczne. Ale aby działała, musi być dobrze zaprojektowana.
Normalizacja baz danych jest metodą projektowania dobrych relacyjnych baz danych. Istnieje kilka "normalnych formularzy", z których każdy posiada zasady, które baza danych powinna spełniać. Codd pierwotnie określił trzy zestawy kryteriów, które muszą spełniać różne bazy danych: pierwsza, druga i trzecia forma normalna.
Jeśli relacja (lub "tabela bazy danych") spełnia pewną normalną formę, nie jest podatna na pewne modyfikacje, które wpłyną na integralność danych. Wadą spełnienia takiego zestawu kryteriów jest zazwyczaj to, że zapytanie o pewne dane z bazy danych staje się trudniejsze.
Pytania i odpowiedzi
P: Co to jest normalizacja bazy danych?
O: Normalizacja baz danych to podejście do projektowania baz danych, które zostało wprowadzone przez Edgara F. Codda w latach 70-tych. Polega ona na podzieleniu danych na odrębne grupy, zwane tabelami, i ustaleniu relacji między nimi w celu dostarczenia użytecznych informacji.
P: Co to jest płaska baza danych?
O: Płaska baza danych to taka, w której wszystkie dane są pogrupowane razem, jak w arkuszu kalkulacyjnym. Może to prowadzić do wielu pustych miejsc i powtarzających się informacji, co zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia błędów.
P: W jaki sposób relacyjne bazy danych zmniejszają prawdopodobieństwo wystąpienia błędów?
O: Relacyjne bazy danych dzielą dane na grupy, co zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia błędów i nie zajmują więcej miejsca niż to konieczne.
P: Co to są formy normalne?
O: Normalne formy to kryteria, które muszą spełniać różne bazy danych, aby były dobrze zaprojektowanymi relacyjnymi bazami danych. Istnieje kilka "form normalnych", każda z nich ma swój własny zestaw reguł, które baza danych powinna spełniać.
P: Jakie są wady spełniania pewnych zestawów kryteriów form normalnych?
O: Wadą spełnienia takiego zestawu kryteriów jest zazwyczaj to, że odpytywanie pewnych danych z bazy danych będzie trudniejsze.
