Dizzy Gillespie
John Birks "Dizzy" Gillespie (21 października 1917 - 6 stycznia 1993) był amerykańskim trębaczem jazzowym, bandleaderem, wokalistą i kompozytorem.
Jako instrumentalista, bandleader, piosenkarz i kompozytor, Gillespie był najmłodszym z dziewięciorga dzieci. Jego ojciec był lokalnym bandleaderem, więc instrumenty były dostępne dla niego w młodym wieku. Na fortepianie zaczął grać w wieku 9 lat.
Gillespie, nazywany Dizzym ze względu na to, jak zachowuje się podczas występów, wyznaczył nowe standardy dla trębaczy dzięki swoim innowacyjnym poszukiwaniom rytmicznym i harmonicznym. Ta definitywna zmiana przesunęła amerykański jazz od swingu do "bebopu". Wraz z Charliem Parkerem był główną postacią w rozwoju nowoczesnego jazzu.
Gillespie zmarł 6 stycznia 1993 roku w wieku 75 lat na raka trzustki. W chwili śmierci Gillespie miał dwa pogrzeby. Jeden był pogrzebem bahaickim, na jego prośbę, w którym uczestniczyli jego najbliżsi przyjaciele i współpracownicy. Jana Boskiego w Nowym Jorku, otwarty dla publiczności, w którym mógł uczestniczyć każdy.
Pytania i odpowiedzi
P: Kim był Dizzy Gillespie?
O: Dizzy Gillespie był amerykańskim trębaczem jazzowym, bandleaderem, wokalistą i kompozytorem.
P: Ile rodzeństwa miał Gillespie?
O: Gillespie był najmłodszym z dziewięciorga dzieci.
P: Jaki zawód wykonywał ojciec Gillespiego?
O: Ojciec Gillespiego był lokalnym bandleaderem.
P: W jakim wieku Gillespie zaczął grać na pianinie?
O: Gillespie zaczął grać na pianinie w wieku 9 lat.
P: Dlaczego Gillespie otrzymał przydomek "Dizzy"?
O: Gillespie otrzymał przydomek "Dizzy" ze względu na to, jak zachowywał się podczas występów.
P: Z czego znany jest Gillespie w świecie jazzu?
O: Gillespie jest znany z wyznaczania nowych standardów dla trębaczy dzięki swoim innowacyjnym poszukiwaniom rytmicznym i harmonicznym, które przeniosły amerykański jazz ze swingu do "bebopu".
P: Jak śmierć Gillespiego wpłynęła na społeczność jazzową?
O: Śmierć Gillespiego była głęboko odczuwana przez społeczność jazzową, ponieważ był on główną postacią w rozwoju nowoczesnego jazzu. Miał dwa pogrzeby, jeden na jego prośbę dla najbliższych przyjaciół i współpracowników, a drugi otwarty dla publiczności.
