Jeremias Gotthelf
Albert Bitzius (4 października 1797 - 22 października 1854) był szwajcarskim pisarzem i pastorem. Prawdopodobnie bardziej znany jest z jego pseudonimu Jeremias Gotthelf. Urodził się w Murten, gdzie jego ojciec był pastorem.
W 1804 roku dom został przeniesiony do Utzenstorfu, wioski w berneńskim Emmental. Tam Bitzius zakorzenił się i otrzymał wczesną edukację. Musiał też pomagać ojcu w kultywowaniu jego blasku. W 1812 r. wyjechał do Berna, by ukończyć naukę, a w 1820 r. został przyjęty na pastora. W 1821 roku odwiedził Uniwersytet w Getyndze, ale w 1822 roku wrócił do domu, aby pełnić funkcję asystenta ojca. Po śmierci ojca w 1824 r. udał się do Herzogenbuchsee jako ksiądz. W 1829 r. udał się do Berna. Na początku 1831 roku udał się na pomoc staremu proboszczowi we wsi Lützelflüh, w Górnym Emmenthal (między Langnau a Burgdorfem). W 1832 r. został wybrany na swego następcę. W 1833 r. ożenił się z jedną ze swoich wnuczek. Spędził tam resztę życia, zostawiając trójkę dzieci (syn był pastorem, obie córki wyszły za mąż za pastorów).
Jego pierwsze dzieło, Bauernspiegel, ukazało się w 1837 roku. Twierdził, że jest to życie Jeremiasa Gotthelfa, opowiadane przez niego samego, a nazwisko to zostało później przyjęte przez autora jako jego pseudonim. Jest to żywy obraz berneńskiego (a właściwie Emmenthalskiego) życia wiejskiego, wierny naturze i nie próbujący położyć kresu jej wadom i niedoskonałościom. Jest napisany (podobnie jak reszta jego dzieł) po niemiecku, ale zawiera wyrażenia z dialektu berneńskiego Ementalu. W przeciwieństwie do Auerbacha, Bitzius nie był z urodzenia chłopem, ale należał do klas wykształconych. Odtwarza to, co widział i czego się nauczył, a nie to, czego sam osobiście doświadczył. Książka odniosła wielki sukces, ponieważ była obrazem prawdziwego życia, a nie fantastycznie zakotwiczonych osiemnastowiecznych mieszkańców wsi.
Jego najbardziej znanym dziełem jest bez wątpienia krótka powieść Die Schwarze Spinne (Czarny pająk), na wpół legendarna opowieść o dżumie w postaci tytułowego potwora, który niszczy szwajcarską społeczność doliny; po raz pierwszy w wyniku paktu z diabłem zrodzonym z potrzeby i po raz drugi w wyniku moralnego rozkładu, który uwalnia potwora z więzienia.
Wśród jego późniejszych opowieści znajdują się Leiden und Freuden eines Schulmeisters (1838-1839), Uli der Knecht (1841), z jego kontynuacją, Uli der Pächter (1849), Anne-Bäbi Jowäger (1843-1844), Käthi, die Großmutter (1846), Die Käserei in der Vehfreude (1850) oraz Erlebnisse eines Schuldenbauers (1853). Opublikował też kilka tomów krótszych opowieści.
Niewielką wadą niektórych jego pism jest echo lokalnych kontrowersji politycznych, gdyż Bitzius był Whigiem i zdecydowanie sprzeciwiał się radykalnej partii w kantonie, która nosiła ten dzień w 1846 roku.
Zmarł 22 października 1854 roku w Lützelflüh w kantonie Berno.
Żyje C. Manuel w berlińskim wydaniu dzieł Bitziusa (Berlin, 1861) i J. Ammanna w tomie i. (Bern, 1884) czasu Sammlung Bernischer Biographien. Jego dzieła ukazały się w Berlinie w latach 1856-1861 w 24 tomach, a w Bernie w latach 1898-1900 w 10 tomach, podając oryginalny tekst każdego opowiadania.
Jeremias Gotthelf
Tablica pamiątkowa w jego domu urodzenia w Murten/Morat
Pytania i odpowiedzi
P: Kim był Albert Bitzius?
A: Albert Bitzius był szwajcarskim powieściopisarzem i pastorem, który jest bardziej znany pod pseudonimem Jeremias Gotthelf.
P: Gdzie dorastał?
A: Dorastał w Utzenstorf, wiosce w berneńskim Emmental.
P: Co robił po ukończeniu edukacji w Bernie?
A: Po ukończeniu nauki w Bernie, odwiedził Uniwersytet w Getyndze, a następnie wrócił do domu, aby pełnić funkcję asystenta swojego ojca.
P: Kiedy ożenił się z jedną ze swoich wnuczek?
O: W 1833 roku poślubił jedną ze swoich wnuczek.
P: Jakie jest najbardziej znane dzieło Bitziusa?
A: Jego najbardziej znanym dziełem jest krótka powieść Die Schwarze Spinne (Czarny pająk).
P: Ile miał dzieci?
A: Miał troje dzieci - syna, który został pastorem i dwie córki, które wyszły za pastorów.
P: Z jaką partią polityczną związany był Bitzius?
A: Bitzius był związany z partią Whig i był zdecydowanie przeciwny partii radykalnej w kantonie.
